Mas un còp partit, comprenes perqué es essencial d'o far. D´un costat i a çò que sabes, de l´autre i a çò que ne fas l´experiéncia. Per exemple, l'ivèrn en estiu. Quand arribas de Barcelona, en camisòt, aquò t´impresiona plan mai que l´aiga que, dins l´emisfèri sud, s´escapa de l´aiguièr en remolinar dins l´autre sens.
Per çò qu´es de l´ivèrn, l´ai experimentat uèi en sortir de l´avion : un cèl cobèrt, los arbres desfolhats e una freg que pèla.
En Equator o al Peró aviam pas jamai agut tan freg coma aquí. La nuèch, dins las Andas del Peró o d´Equator, gèla, aquò rai, e val mai preveire de qué se cobrir se dormisses defòra, mas dins la jornada lo solelh te crama la pèl. A Lima te fa de contunh un temps pegós e tebés. A Santiago per contra arribas en plen mes de julhet e as l´impression que Nadal es pas luènh : mantèls, bonetas sul cap e lo mond que te parlan pas que d´anar far d´eski. Pareis que las estacions e la nèu se veson plan de la vila quand lo cèl es clar, mas per uèi es mancat.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire